Podwyższone ryzyko wystąpienia udaru mózgu dotyczy dużego odsetka społeczeństwa, szczególnie po osiągnięciu pewnego wieku ( powyżej 65 lat). Znaczna większość z nich obciążona jest więcej niż jednym czynnikiem ryzyka, a czynniki te współistniejąc działają w sposób sumujący. Ze względu na tą prawidłowość niezwykle istotna jest profilaktyka przeciwudarowa, zarówno u osób, które udaru nie przebyły (profilaktyka pierwotna) jak i u pacjentów po przebytym incydencie udarowym.
Profilaktyka pierwotna w dużej mierze może opierać się na systematyce badań okresowych. Powinna zawierać w sobie zarówno badania laboratoryjne jak i typowo diagnostyczne:
- Badanie poziomu cukru – mimo że nie ma bezpośredniego wpływu na ryzyko zachorowania, efekty podwyższonego poziomu cukru, jak otyłość, podwyższone ciśnienie tętnicze, dyslipidemie.
- Badanie poziomu cholesterolu – dobrze udokumentowany jest związek podwyższonego poziomu cholesterolu z chorobą wieńcową, w ostatnich latach pojawiły się również wyniki badań potwierdzające wpływ podwyższonego poziomu cholesterolu na ryzyko wystąpienia udaru mózgu.
- Badania krzepliwości krwi – szczególnie istotne są w przypadku osób znajdujących się w grupie ryzyka chorób serca, lub ze zdiagnozowanymi wadami serca.
- Badanie ciśnienia tętniczego krwi – związek pomiędzy nadciśnieniem tętniczym, a udarem mózgu jest niezależny i liniowy – im wyższe ciśnienie krwi, tym wyższe ryzyko wystąpienia udaru mózgu.
- Badania diagnostyczne serca – wady serca mogą mieć bezpośrednie przełożenie na podwyższenie ryzyka wystąpienia incydentu udarowego;
- USG Doppler – Zwężenie światła tętnic szyjnych, może mieć przełożenie na ryzyko wystąpienia udaru;
O skierowanie na powyższe badania, bądź ich wykonanie możemy poprosić swojego lekarza rodzinnego.